«Ήταν ένας θαλασσινός, ένα παιδί της θάλασσας ο Μυταράς. Χρόνια μάζευε κοχύλια, είχε μεγάλη συλλογή, αγόραζε και έκανε ανταλλαγές από μεγάλους συλλέκτες. Στο δωμάτιο δίπλα στο ατελιέ υπάρχουν κοχύλια για δύο και τρία μουσεία σε μια παραθαλάσσια πόλη. Ονειρεύομαι να γίνει αυτό στη Χαλκίδα χρόνια τώρα! Ζωγράφισε τα κοχύλια όπως όλα τα άλλα, όπως εμένα. Γεννήθηκε με ένα μολύβι και ένα πινέλο, ήταν μέσα σε όλη του την ψυχολογία να του αρέσει και το αριστούργημα της φύσης, ήταν αυθόρμητος στις επιλογές του» αναφέρει η Χαρίκλεια Μυτάρα.
Είμαι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού.